رابطه هوش هیجانی با عملکرد تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه اول در مدارس هوشمند، نیمه هوشمند و عادی

هدف این پژوهش بررسی رابطه هوش هیجانی با عملکرد تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه اول در مدارس هوشمند، نیمه هوشمند و عادی شهر کرمان است. روش انجام پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده ها، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دوره متوسطه اول که در سال تحصیلی 94-93 در مدارس هوشمندف نیمه هوشمند و عادی شهر کرمان مشغول به تحصیل بودند (20088 نفر)، می باشد. نمونه پژوهش برحسب فرمول کوکران برابر با 377 نفر است، که با روش نمونه گیری تصادفی ساده و هدفمند انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه استاندارد هوش هیجانی کودکان و نوجوانان باران (EQ-i:YV) استفاده شد. برای تعیین روایی پرسشنامه ی هوش هیجانی کودکان و نوجواناتف از روش تحلیل عامل تأییدی و نظر کارشناسان استفاده شد و پایایی این پرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ 0/96 بدست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون رگرسیون همزمانف تی استیودنت، یومان- ویتنی و ولج نشان داد که بین هوش هیجانی و عملکرد تحصیلی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد و همچنین مشخص شد از بین مؤلفه های هوش هیجانی، دو مولفه خلق عمومی و هوش بین فردی بیشترین میزان همبستگی و مولفه های هوش درون فردی و مدیریت تنیدگی کمترین میزان همبستگی را با عملکرد تحصیلی (معدل) دانش آموزان دارند و این روابط بر اساس نوع مدرسه و جنسیت متفاوت است.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، عملکرد تحصیلی ، مدارس هوشمند ، دوره متوسطه اول