تأثیر روش های آموزش خلاقیت بر میزان خلاقیت دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر تأثیر روش های آموزش خلاقیت (بارش مغزی، بحث گروهی و اکتشافی هدایت شده) بر خلاقیتدانش آموزان پسر پایه دوم متوسطه اهواز بود. نمونه این پژوهش 80 نفر از دانش آموزان پسر پایه سوم متوسطهشهرستان اهواز در سال تحصیلی 94 بود که به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب و سپس به صورت تصادفیساده در سه گروه آزمایشی (بارش مغزی، بحث گروهی،اکتشافی هدایت شده) و یک گروه گواه (توضیحی یا سنتی) به طورجایگزین گمارده شدند. برای اندازه گیری متغیر وابسته یعنی خلاقیت، آزمون خلاقیت عابدی به کاربرده شده است. طرحپژوهش، تجربی و از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. پس از انتخاب تصادفی گروه های آزمایش و کنترل،ابتدا برای هر سه گروه، پیش آزمون اجرا گردید، سپس مداخله های آزمایشی در 10 جلسه 45 - 70 دقیقه ای به گروههای آزمایش ارائه گردید و پس از اتمام برنامه آموزشی پس آزمون گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده ها به روش کواریانسیک راهه (آنکوا) نشان داد که آموزش روش های بارش مغزی، بحث گروهی و اکتشافی هدایت شده در مقایسه با روشتوضیحی بر خلاقیت دانش آموزان تأثیر مثبت داشته است. همچنین نتایج نشان داد هیچ کدام از روش ها از لحاظ تاثیر بردیگری برتری ندارد.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، روش توضیحی ، بارش مغزی ، بحث گروهی ، اکتشافی هدایت شده