اثر بخشی آموزش رویکرد شناختی- رفتاری بر پرخاشگری دانش آموزان

زمینه و هدف: در علوم رفتاری یک توجه ویژه به اهمیت پرخاشگری نوجوانان در انحرافات اجتماعی و رفتار هایپرخطر و به طبع آن هویت یابی و موفقیت های افراد در حوزه های مختلف زندگی وجود دارد. پژوهش حاضر با هدفبررسی اثر بخشی آموزش رویکرد شناختی- رفتاری بر پرخاشگری دانش آموزان انجام شد. روش تحقیق: جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان صحنه بود که از میان آنها با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای نمونه ای به حجم 32 نفر به شیوه تصادفی انتخاب و با روش جایگزینی تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش به مدت 11 جلسه تحت آموزش حل مسئله قرار گرفتند و بعد از مداخله برای هر دو گروه پسآزمون به عمل آمد. طرح پژوهش نیمه آزمایشی بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss21 و روش آماری تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین میزان پرخاشگری در گروه آزمایش و گروه کنترل تفاوت معنا داری (p≥0/05) وجود دارد. نتیجه گیری: از یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که آموزش مبتنی بر شناختی رفتاری منجر به کاهش پرخاشگری دانش آموزان شده است.

کلیدواژه ها:

رویکرد شناختی رفتاری ، پرخاشگری ، دانش آموزان