معرفی «شباهت» و «تفاوت» بعنوان عناصر اصلی تداعی و تاثیر آن بر شاخه های دیگر روانشناسی

نظریه پردازان عمدتا «مجاورت» و «مشابهت» را عناصر اصلی «تداعی» دانسته اند. این نظریه تقریباً در خلاء رها شده، بعنوان یک فلسفه غیرکاربردی درآمده که هیچ رابطه و اثری در بخش های مختلف روانشناسی ندارد. این مقاله که بخشی از یک پژوهش بسیار طولانی است، قصد دارد بجای «مشابهت» و «مجاورت»، «شباهت» و «تفاوت» را بعنوان عناصر اصلی تداعی معرفی نماید. و بگوید بعنوان اولین اصل روانشناسی چطور عمل می کند و چه تأثیری روی همه بخش های روانشناسی می گذارد. بنابراین بطور خلاصه به رابطه این عناصر با بخش های دیگر روانشناسی یادگیری، روانشناسی هوش، روانشناسی رفتاری، فیزیولوژی روانشناسی حتی انسان شناسی، جامعه شناسی و علم حقوق می پردازد. این پژوهش به روش مرور متون عمل نموده و معرفی رابطه علت معلولی گسترده میان این دوعنصر با دیگر بخش های روانشناسی را بعنوان دلیلی برای اثبات خویش معرفی می نماید و ادعا می کند که می توان با ایجاد یک روانشناسی نظام مند رازهای ناگشوده علم روانشناسی را بگشاید.

کلیدواژه ها:

تداعی ، مجاورت ، مشابهت ، تفاوت ، تغییر