سیاست گذاری فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش و پرورش

مسائل و چالش های آموزش و پرورش معاصر نسبت به دو دهه گذشته، شتاب مضاعفی یافته است. افت کیفیتآموزش و پرورش، جهانی شدن اهداف تعلیم و تربیت، دغدغه ی حفظ هویت، بالا رفتن هزینه ها، رقابت گسترده،توسعه ی شکاف ها و غیره از جمله این چالش هاست.در چنین فضایی، نظام تصمیم سازی آموزش و پرورش کماکانخود را با مسائل دهه های قبل مواجه می داند و قرار است در کنار انبوهی از مسائل و چالش های گذشته و حال بهاستقبال مسائل آینده برود و خود را برای مواجه شدن با آن آماده نماید؛ و این امر با مکانیزم های جاری تصمیم سازیمیسر نمی باشد . در چنین شرایطی یکی از نیازهای سازمان بزرگ آموزش و پرورش، توسعه ی فناوری اطلاعات دربرنامه های آموزش و پرورش است که می تواند تحول کیفی اهداف، برنامه ها، روش ها و شیوه ها و در نتیجه اثربخشیآموزش و پرورش را به دنبال داشته باشد. فناوری اطلاعات به مؤسسات آموزشی کمک می کند تا ساختارهای خود راهمگام با تحولات زمان متناسب سازنداین مقاله بعد از ذکر مقدمه ضرورت سیاستگذاری و نقش فناوری اطلاعات وارتباطات در اموزش و پرورش بحث شده است. چالش های فناوری اطلاعات و ارتباطات ،فرصت ها و تهدید های ناشیاز کاربست فناوری ، روش ها و ابزارها ی بکارگیری ، و نهایتا سیاست ها و راهبرد های توسعه فناوری اطلاعات وارتباطات عناوینی است که در مقاله حاضر مورد مطالعه قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ، سیاست گذاری ، فناوری اطلاعات وارتباطات