تأثیر آموزش کارکرد اجرایی بر کارکرد اجرایی (رفتار شناختی) کودکان در خودمانده با عملکرد بالا

پژوهش حاضر به منظور تعیین اثر بخشی آموزش کارکرد اجرایی بر رفتارهای اجتماعی و شناختی کودکان درخودمانده طراحیشده است. جامعه پژوهش را کلیه کودکان پسر 11-8 ساله مبتلا به اوتیسم (درخودمانده) شهر تهران در سال 1394) که بصورت در دسترس و هدفمند می باشد تشکیل می داد که از این میان 30 نفر به شیوه تصادفی ساده به عنوان حجم نمونه انتخاب و دردو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل گمارده شدند. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات آزمایشی است که به صورت مداخله ای انجامشده است. طرح پژوهش از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش آزمون برج لندن، و مصاحبه بالینی طیف کودکان اتیسم مبتنی بر DSM5 بود. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد.نتایج بدست آمده نشان داد که: آموزش کارکرد اجرایی کارکرد اجرایی (رفتارشناختی) کودکان درخودمانده با عملکرد بالا مؤثر است.

کلیدواژه ها:

آموزش کارکرد اجرایی ، کارکرد اجرایی ، کودکان درخود مانده ، عملکرد بالا