تحلیلی بر تأثیر رویکرد اکتشافی با روش تدریس متداول بر خلاقیت وپیشرفت تحصیلی دانش آموزان، در درس علوم تجربی دوره ابتدایی

امروزه فعالیت در مدرسه و گرفتن دانستنیها، مهارتها و نگرش بخش عظیمی از زندگی انسان شده است و دیگر نمیتوان با طرز تلقی گذشته تدریس را به معنای انتقال معلومات از ذهن معلم به ذهن شاگرد دانست زیرا این امر باعث میشود کهذهن شاگرد انباشته از مطالب شود که با نیاز و فکرشان متناسب نیست و آنها آنچه را که آموختهاند طوطیوار تکرار کنند و بهتدریج از یادگیری احساس کسالت میکنند و چنین یادگیری نهتنها سازندگی آنها نقش مؤثری ایفا نمیکند بلکه زمینه رکورد علمی و دلزدگی از فعالیتهای علمی را فراهم میکند. مشاهده رویدادی است که دانشآموز را جذب میکند و اینجذب سبب ترغیب به پرسش میشود و معلم هم دانش آموزان را جهت پیدا کردن پاسخ به جستوجو تشویق میکند که به این روند جستوجوگری ،کاوش و یا اکتشاف میگویند. علوم تجربی یکی از دروس اساسی برای دانش آموزان دوره ابتداییاست که مبتنی بر آزمایش و مشاهده میباشد طوری که دانش آموزان قادر به یافتن کشف راهحلی برای جواب باشند، لذا این درس میتواند یکی از دروس مهم در پرورش خلاقیت و پیشرفت تحصیلی دانشآموز بهحساب میآید. در این مقاله تلاش میشود تا تأثیر روش تدریس اکتشافی با روش تدریس متداول بر خلاقیت و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان، در درسعلوم تجربی دوره ابتدایی موردبررسی قرار گیرد. محققان برای این منظور از روش کتابخانهای و مروری بر تحقیقات قبلی استفاده کردهاند. یافتهها حاکی از آن است که رویکرد اکتشافی در تدریس درس علوم تجربی با توجه به فعال بودن و درگیر بودن دانش آموزان در فرایند حل مسئله در اکثر تحقیقات تأثیر مضاعف بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان و خلاق بودن دانش آموزان داشته است.

کلیدواژه ها:

رویکرد اکتشافی ، روش سنتی و متداول ، خلاقیت دانش آموزان ، پیشرفت تحصیلی ، دوره ابتدایی