بررسی اثر بخشی آموزش مسئولیت پذیری مبتنی بر واقعیت درمانی گلاسر برکاهش علائم اختلال بی اعتنایی مقابله ای دانش آموزان پسر ناحیه چهار اصفهان

اختلال بی اعتنایی مقابله ای از جمله رفتارهایی است که در پسران شیوع بیشتری داشته واین گونه رفتارها پیامدهای فردی واجتماعی متعددی را برای نوجوانان و اطرافیان وی به همراه دارد. در این مطالعه به بررسی تأثیر آموزش مسئولیت پذیری مبتنی بر واقعیت درمانی گلاسر بر علائم اختلال بی اعتنایی مقابله ای در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه ناحیه چهار اصفهان پرداخته شد.بدین منظور در قالب یک طرح پژوهشی نیمه تجربی با پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه، سه دبیرستان پسرانه ناحیه چهار اصفهان که دانش آموزان آن دارای بیشترین اختلالات بی اعتنایی مقابله ای بودند را از طریق روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و سپس بر اساس نتایج پرسشنامه YSR و CPT تعداد 30 نفر از دانش آموزان دارای اختلال بی اعتنایی مقابله ای را که به شیوه ی تصادفی انتخاب شدند و سپس به شیوه تصادفی به گروههای آزمایش و گواه گمارده شدند. گروه آزمایش یک دوره 12 جلسه ای آموزشی سه ماهه مسئولیت پذیری مبتنی بر واقعیت درمانی گلاسر را دریافت نموده و آزمودنیهای گروه گواه مداخله ای دریافت نکردند و از هر دوگروه با استفاده از پرسشنامه خود سنجی و سازگاری اجتماعی مجدداً پس آزمون به عمل آمد. داده ها از طریق روش تحلیل آماری کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و نتایج نشان داد که ارائه آموزش مسئولیت پذیری مبتنی بر واقعیت درمانی گلاسر باعث کاهش 96 درصدی علائم اختلال بی اعتنایی مقابله ای و افزایش 98 درصدی سازگاری اجتماعی در آزمودنی های نوجوان پسر شدهاست) 05 / 0 > P (.نتایج این مطالعه بیانگر آن است که با ارائه منظم مدل آموزش مسئولیت پذیری مبتنی بر واقعیت درمانی گلاسر درمدارس پسرانه، به ویژه برای نوجوانان نه تنها در کاهش علائم اختلال بی اعتنایی مقابله ای در دانش آموزان پسر مؤثر بوده است بلکه در کاهش اختلالهای رفتارهای برونی شده در آنان نیز تأثیر داشته است.