بررسی تأثیر آموزش شادکامی بر سبک گرایش- اجتناب حل مسئله دانشآموزان دختر

هدف این پژوهش، بررسی تأثیر آموزش شادکامی بر سبک گرایش- اجتناب حل مسئله دانشآموزان دختر پایه دوم دوره متوسطه اول شهر خرمآباد بود. روش پژوهش، شبهآزمایشی و از نوع پیشآزمون - پسآزمون با گروه کنترل است. جامعه آماریشامل کلیه دانشآموزان دختر پایه دوم دوره متوسطه اول شهر خرمآباد در سال تحصیلی 94 - 1393 بود. روش نمونهگیری خوشهای تصادفی و ابزار گردآوری دادهها پرسشنامه حل مسئله هپنر بود. پس از اجرای پیشآزمون برای هر دو گروه، آموزش شادکامی به شیوه شناختی رفتاری فوردایس بهصورت 8 جلسه 90 دقیقهای برای گروه آزمایش انجام شد ولی برای گروهکنترل هیچ مداخلهای صورت نگرفت و پس از پایان آموزش، پسآزمون برای هر دو گروه تکرار شد. اطلاعات بهدست آمده توسط نرم افزار 19SPSS در دو سطح توصیفی )میانگین و انحراف معیار( و استنباطی )تحلیل کوواریانس( مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد با در نظر گرفتن نمرات پیشآزمون بهعنوان متغیر کمکی، آموزش شادکامی بر سبک گرایش- اجتناب حل مسئله دانشآموزان مؤثر 0.05 > P است.

کلیدواژه ها:

آموزش شادکامی فوردایس ، سبک گرایش- اجتناب حل مسئله