بررسی تاثیر روش تفکر استقرایی بر پیشرفت تحصیلی درس علوم دانش اموزان پایه ی هفتم منطقه 10 آموزش و پرورش شهر تهران

در این پژوهش تاثیر روش تفکر استقرایی بر پیشرفت تحصیلی درس علوم دانش آموزان پایه ی هفتم متوسطه دوره اول منطقه10 آموزش پرورش شهر تهران مطالعه گردید. جامعه آماری از طریق نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای گردید. در مجموع12کلاس انتخاب گردید. این 12 کلاس انتخاب شده به صورت تصادفی به دو گروه ( 6 کلاس گروه شاهد و 6 گروه آزمایشی) تقسیم شدند. به معلمین گروه آزمایشی چگونگی تدریس با استفاده از روش تدریس تفکر استقرایی آموزش داده شد. معلمین گروه شاهد، درضمن اینکه به روش سنتی تدریس می کردند در نهایت یک مفهوم از درس علوم پایه هفتم توسط معلمین دوره دیده (الگوی تفکر استقرایی) و معلمین گروه شاهد (روش سنتی) تدریس شد و در پایان عملکرد هر دو گروه با یک آزمون پیشرفت تحصیلی مورد اندازه گیری قرار گرفت در گروه ازمایشی 193 نفر دانش آموز در گروه شاهد 185 نفر دانش آموز مورد بررسی قرار گرفت. جهت اطمینان از همگی گروه های شاهد و آزمایشی یک بار قبل از اعمال متغیر مستقل (روش تدریس) و یک بار بعد از اعمال متغیر مستقل (بعد از چهار جلسه تدریس) دانش آموزان هردو گروه با آزمون تهیه شده مورد سنجش قرار گرفتند. مقایسه نمرات پیش از آزمون دو گروه با آزمون مستقل نشان داد که گروه با هم تفاوت ندارند .مقایسه میانگین نمرات پیش آزمون و پس آزمون گروه آزمایشی با وابسته، نشان داد که تفاوت عملکرد گروه در دو زمان متفاوت آزمون t است و نمرات پس آزمون از پیش آزمون بیشتر است. نتایج به دست آمده از آزمون های پیشرفت تحصیلی در گروه (آزمون و گواه) بعد از بررسی و تجربه و تحلیل آماری نشان داد که تدریس به شیوه الگوی تفکر استقرایی در مقایسه با روشهای تدریس سنتی، در درس علوم پایه هفتم از کارایی و بازدهی بیشتری برخوردار است.

کلیدواژه ها:

تفکر استقرایی ، تفکر سنتی ، پیشرفت تحصیلی