ادامه راه کاری برای کاهش نرخ بی پاسخی در سرشماری عمومی نفوس و مسکن 1385

امروزه سرشماری عمومی نفوس و مسکن و آمارگیری از ویژگیهای جمعیت دراکثر کشورهای جهان متداول می باشد. از جمله اهداف سرشماری عمومی و نفوس و مسکن، جمع آوری اطلاعات پایه ای در زمینه ویژگیهای جمعیت نظیر سن، جنس، مهاجرت، وضع زناشویی، فعالیت و ... می باشد که اطلاعات وسیعی را در اختیار برنامه ریزان ، تصمیم گیران و پژوهشگران قرار می دهد علاوه بر این نتایج حاصل از سرشماری به عنوان اطلاعات چارچوبی در طرحهای نمونه ای که در سالهای پس از سرشماری انجام می شود به کار میرود. نظر به اینکه سرشماری عمومی نفوس و مسکن هر ده سال یکبار و با هزینه کلانی اجرا می شود. لازم است تا کل جمعیت را پوشش داده و درعین حال نتایج حاصله از دقت و اعتباربالایی برخوردار باشد. زیرا هرگونه خطا و اشتباه در نتایج سرشماری می تواند در مطالعات، بررسی و برنامه ریزی های آتی اثر منفی و در برخی موارد جبران ناپذیری بگذارد. به همین دلیل پژوهشگران و صاحبنظران روشهای مختلفی را برای ارزیابی سرشماریها طراحی کرده اند. از جمله این روشها، بررسی میزان پاسخ بدست آمده از واحدهای موردمراجعه و هر یک از پرسشهای آن می باشد. بی پاسخی، بیان کننده تلاش ناموفق در بدست آوردن اطلاعات مورد نظر از واحد واجد شرایط بوده و پایین بوده این میزان در نتایج طرحهای آماری یا سرشماری ها منعکس کننده کیفیت بالای نتایج حاصل از سرشماری ها و طرحهای آماری می باشد. روشهای بی پاسخی که به طور کلی به دو روش پیشگیری و درمان تقسیم بندی می شود. هدف کلی مطالعه حاضر طراحی و ابداع راهکاری است تا با بهره گیری از آن بتوان در حد امکان از بروز انواع بی پاسخی (بی پاسخی آماری و بی پاسخی قلم اطلاعاتی) پیشگیری کرد. دراین روش به منظور افزایش مشارکت آحاد جامعه و اجرای بهتر سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال 1385، پیشنهاد می شود مرکز آمار ایران با وزارت آموزش و پرورش ارتباط کاری برقرار نماید. با این فرض که آموزش اصول سرشماری در برنامه های آموزشی مدارس و دادن تکالیف منزل به دانش آموزان به احتمال بسیار زیادی بتواند در آماده سازی اذهان مردم به ویژه خانواده های دارای فرزند دانش آموز موثر باشد و درنتیجه میزان مشارکت خانوارها در سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال 1385 افزایش یابد زیرا چنین روشی باعث گفتمان و تبادل اطلاعات بیشتر بین دانش آموز و والدین آنها شده و در نتیجه میزان آگاهی والدین به ویژه والدینی که نسبت به این موضوع اطلاع کمتری دارند، افزایش می یابد. در این تحقیق چگونگی ارتباط برقرار کردن مرکز آمار ایران با آموزش و پرورش ، مدارس، چگونگی محتوای مواد آموزشی، روش آموزش، برنامه آموزشی و بالاخره روش ارزیابی از روش و نتیجه گیری از آن به تصویر کشیده شده است.