بررسی اثر بخشی معنادرمانی برخود شکوفایی و بخشودگی معتادان

پژوهش حاضر به منظور تعیین اثر بخشی معنادرمانی برخود شکوفایی و بخشودگی معتادان در سال 95 بود. این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. ابتدا هر دو پرسشنامه (خودشکوفایی و بخشودگی) روی معتادین شهرگرگان اجرا شد و معتادینی که خودشکوفایی و بخشودگی آنها پایینتر از سطح متوسط بود را مشخص کرده، از بین آنها 50 نفر به صورت تصادفی انتخاب سپس یک گروه به حکم قرعه به عنوان گروه آزمایش(25نفر) و گروه دیگر به عنوان گروه گواه( 25نفر) تعیین شدند. متغیر مستقل (معنادرمانی) روی گروه آزمایش طی10 جلسه 90 دقیقه ای اجرا شد و بعد از آخرین جلسه برای هر دو گروه پرسشنامه های خودشکوفایی و بخشودگی در مرحله پس آزمون اجرا شد. یافته ها بر اساس آزمون های آماری تحلیل کو واریانس بین گروهی تجزیه و تحلیل شدند.ضمن تایید فرضیه های پژوهش نتایج نشان دادند که معنادرمانی میزان خود شکوفایی و بخشودگی را دربین معتادین مورد مطالعه افزایش داده است و از نظر آماری نیز معنادارمی باشد. .(P> 0/05)

کلیدواژه ها:

معنادرمانی ، خود شکوفایی ، بخشودگی