مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری فردی مبتنی بر الگوی هافمن و خانواده درمانی ساختاری در اضطراب - اجتماعی دختران سوم دبیرستان منطقه 3 شهر تهران در سال تحصیلی 95-94

پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثر بخشی درمان شناختی رفتاری مبتنی بر الگوی هافمن و خانواده درمانی ساختاری بر کاهش اضطراب اجتماعی روی دانش آموزان دختر سوم دبیرستان انجام گرفت. روش مطالعه از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. گروه نمونه متشکل از 21 نوجوان دختر سوم دبیرستان ، که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نوجوانان دارای اختلال اضطراب اجتماعی در سه گروه قرار داده شدند.به طوریکه 7 نفر از مبتلایان یاد شده به شکل تصادفی در گروه آزمایش اول و 7 نفر در گروه آزمایش دوم و 7 نفر در گروه کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش اول بر اساس الگوی هافمن(فردی) تحت درمان قرار گرفت و گروه آزمایش دوم بر اساس خانواده درمانی ساختاری تحت درمان واقع شد و گروه کنترل در انتظار ماند.ابزار های این پژوهش شامل مقیاس اضطراب اجتماعی لیبوویتس(1LSAS )و مصاحبه بالینی ساختار یافته بر اساس راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی 2( SCIA-IV) بود. از روش های آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد)و همچنین از روش کوآریانس برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتیجه گیری : نتایج نشان داد که از بین دو رویکرد درمان شناختی رفتاری فردی و خانواده درمانی ساختاری، خانواده درمانی ساختاری در اثربخشی بر نشانه های اضطراب اجتماعی موثرتر از درمان شناختی رفتاری فردی است.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی رفتاری مبتنی بر الگوی هافمن ، خانواده درمانی ساختاری ، اختلال اضطراب اجتماعی