پیش بینی رضایت مندی زناشویی بر اساس حالات من در نظریه تحلیل رفتار متقابل

هدف پژوهش حاضر پیش بینی رضایت مندی زناشویی بر اساس حالات من در نظریه تحلیل رفتار متقابل بود.جامعه آماری پژوهش، شامل تمامی زوجین مراجعه کننده به بیمارستان مادر و کودک شوشتری شهر شیراز بود.نمونه مورد مطالعه تعداد 248 نفر از زوجین بودند که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند وداده ها از طریق پرسشنامه های رضایت زناشویی و تحلیل رفتار متقابل جمع آوری گردید. جهت تجزیه و تحلیلداده ها از میانگین و انحراف استاندارد و ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان استفادهشد. نتایج بدست آمده نشان داد از حالات سه گانه من فقط من کودک به طور معناداری توانایی پیش بینیرضایتمندی زناشویی را دارد اما من بالغ و من والد توان پیش بینی کنندگی رضایت مندی زناشویی را نداشتند.پیشنهاد می شو د از نتایج پژوهش حاضر در طراحی برنامه های آموزشی و درمانی حوزه رضایتمندی زناشوییاستفاده شود.

کلیدواژه ها:

حالات من ، رضایت مندی زناشویی ، نظریه تحلیل رفتار متقابل