رابطه بین سبک رهبری معلم و خودآگاهی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه

مقدمه و هدف: خودآگاهی از مهمترین مولفه ها در زندگی و به ویژه در دانش آموزان است که باعث پیشرفت تحصیلی میشود. باتوجه به اهمیت خودآگاهی پژوهش حاضر به بررسی بین سبک رهبری معلم و خودآگاهی دانش اموزان دختر مقطع متوسطه پرداخته است. روش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است جامعه آماری پژوهش شامل همه دانش آموزان شهرستان کرمانشاه است که به روش نمونه گیری خوشه ای نمونه ای به حجم 356 نفر انتخاب شد. شرکت کنندگان به پرسشنامه های سبک رهبری سالزمن و خودآگاهی SCS پاسخ دادند. داده های دریافتی توسط فرمول های آمار توصیفی شامل انحراف استاندارد و میانگینو فرمول های آمار استنباطی شامل ضریب همبستگی پیرسون و رگرسسیون خطی با استفاده از نرم افزار آماری SPSS20 مورد تحلیل قرار گرفت. یافته: تحلیل داده ها نشان داد که سبک تعاملی و رویکرد مداخله گرا با خودآگاهی رابطه معنادار در سطح 0/001>p دارند و همچنین قادرند که خودآگاهی را با ضریب تعیین 0/49 و بتای 0/63 و 0/41 پیش ینی کنند بحث و نتیجه گیری: سبک تعاملی معلم میتواند به خودآگاهی دانش آموزان منجر شود و یا قادر است خودآگاهی را پیش بینی کند و این نکته باید مورد توجه کارشناسان آموزش و پرورش قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

سبک رهبری ، خودآگاهی ، دانش آموز