مقایسه تحمل پریشانی و بلوغ عاطفی در افراد دارای بیماریهای قلبی و بدون آن

هدف اصلی این پژوهش، بررسی تفاوت میزان سطح بلوغ عاطفی شامل عدم ثبات عاطفی، بازگشت عاطفی، فروپاشی شخصیت، ناسازگاری اجتماعی، فقدان استقلال وسط تحمل پریشانی در بیماران قلبی شامل بیماران عروق کرونر قلب و بیماری شریان کرونری و افراد سالم بود. جامعه آماری این پژوهش از کلیه افراد بزرگ سال دیوار (مبتلا به بیماری عروق کرونر ، بیماری شریان کرونری ) که بیمارستان قلب و عروق شهید رجایی مراجعه می کنند و بیماری شان براساس آنژیوگرافی مشخص می شود و افراد بزرگ سال سالم (فاقد بیماری عروق کرونر و بیماری شریان کرونری ) تشکیل می شود. به منظور دستیابی به اهداف پژوهش، 186 نفر از افراد روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند که تعداد بیماران 100 نفر و تعداد افراد سالم 86 نفر بود. سپس بر روی این دوقلو پرسش نامه بلوغ عاطفی یاشویر سینک و بهارگاوا، پرسش نامه پریشانی روان شناختی کسلر و پرسش نامه دشواری در تنظیم هیجان گرتز و روئمر اجرا شد. گروه بیماران نسبت به گروه افراد سالم از عدم ثبات عاطفی و بازگشت عاطفی بیشتری برخوردار بودند ( 0/0/>p). همچنین گروه بیماران نسبت به گروه افراد سالم، فروپاشی شخصیت و فقدان استقبال کمتری داشتند ( 0/01>p) و در نمرات کل و خرد مقیاس ناسازگاری اجتماعی نیز تفاوت معناداری مشاهده نشد ( 0/05p) . یافته ها نشان دادند که گروه بیماران در بخشی از خرد مقیاس های بلوغ عاطفی شامل عدم ثبات عاطفی، بازگشت عاطفی و مقیاس پریشانی روان شناختی می زنه نمرات بالاتری داشتم که حاکی از برخورداری بیشتر آن ها از مقیاس های مذکور بود. با این وجود در خرد مقیاس ناسازگاری اجتماعی و نمره کل سطح بلوغ عاطفی تفاوت معناداری وجود نداشت و افراد سالم از فروپاشی شخصیت و فقدان استقلال کمتری برخوردار بودند . در کل می توان گفت که گروه بیماران در این عوامل روان شناختی کز ثبات کمتری نسبت به گروه افراد سالم برخوردار بودند، نشان دهنده ثبات کمتر در عواطف و سطح بالاتر پریشانی روانی در بیماران قلبی می باشد.

کلیدواژه ها:

بلوغ عاطفی ، تحمل پریشانی ، بیماری عروق کرونر قلب ، بیماری شریان کرونری