بررسی رابطه سیستم های مغزی رفتاری با نشانگان اعتیاد به اینترنت

دسترسی به اینترنت پدیده رو به گسترشی است و هر روز تعداد بیشتری از افراد در زمره استفاده کنندگان از اینترنت قرار می گیرند. امروزه یکی از معضلات مهم زندگی در کنار فن آوری، اعتیاد به استفاده از فنآوری ها یا وابستگی به آنها است که در همین ارتباط میزان گرایش جوانان به استفاده از اینترنت 78/5 درصد گزارش شده است. افزایش تعداد کاربران اینترنت در پژوهش چاین، لی و چنگ نیز تاکید شده است. این دیدگاه که اصطلاح اعتیاد فقط اعتیاد به مواد نیست و می تواند به شکل اعتیاد رفتاری هم وجود داشته باشد اولین بار توسط پل 2 در 1975 ارائه شد. طبق نظر پل آنچه که باعث میشود افراد نسبت به یک رفتار معتاد شوند، تجربه خوشایند نسبت به انجام آن رفتار است همانگونه که نسبت به مصرف مواد رخ می دهد. در اعتیاد اینترنتی فرد، نه به ماده بلکه به آنچه در رایانه انجام میدهد یا به احساسی که در هنگام انجام آن به او دست میدهد وابسته می شود. گلدبرگ3 اولین بار در 1995 نشانگان اعتیاد به اینترنت4 را مطرح کرد. نشانگان اعتیاد به اینترنت یا وابستگی رفتاری به اینترنت صرف نظر از این که آن را یک بیماری یا آسیب روانی یا معضل اجتماعی بدانیم پدیده ای است، مزمن، فراگیر و عود کننده که با صدمات جدی جسمانی، مالی، خانوادگی، اجتماعی و روانی همراه است. برخی از این صدمات را میتوان شامل هزینه روزافزون برای اینترنت و موضوعات مربوط به آن، احساس هیجانی ناخوشایند (مانند اضطراب، افسردگی و مانند آن) در زمانی که فرد در تماس با اینترنت نیست، قابلیت تحمل و عادت کردن به اثرات در اینترنت بودن، و انکار رفتارهای مشکل زا دانست .