نقش پیش بینی کنندگی مهارت های ارتباطی بر کیفیت زندگی زنان مطلقه شهرستان زرین دشت

طلاق و جدایی مهمترین عامل از هم گسیختگی ساختار بنیادی ترین بخش جامعه یعنی خانواده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش پیش بینی کنندگی مهارت های ارتباطی بر کیفیت زندگی زنان مطلقه شهرستان زرین دشت می باشد. این پژوهش از نوع همبستگی چند متغیری است. جامعه آماری تحقیق را کلیه زنان مطلقه مراجعه کننده به دادگاه خانواده شهرستان زرین دشت که قبل از اجرای تحقیق، حکم قطعی طلاق آنها صادر گردیده بود، تشکیل دادند. بدین منظور 100 نفر از میان زنان مطلقه انتخاب شدند. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه مهارت های ارتباطی جرابک و پرسشنامه 26 سؤالی کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی است. داده های تحقیق با استفاده از تحلیل آماری رگرسیون ساده چند متغیری و ضریب همبستگی با برنامه کامپیوتری spss20 تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها نشان دادند که بین مهارت های ارتباطی و کیفیت زندگی (0/27= R2) رابطه وجود دارد و این رابطه حاکی از این است که مهارت های ارتباطی 27 درصد کیفیت زندگی را در زنان مطلقه پیش بینی می کند. نتایج نشان می دهد تنهایی و نداشتن ارتباط با دیگران از عوامل تأثیر گذار بر کاهش کیفیت زندگی زنان مطلقه می باشد.

کلیدواژه ها:

مهارت ارتباطی ، کیفیت زندگی ، زنان مطلقه