مقایسه اثربخشی روشهای درمان شناختی مبتنی برمعنویت با روش شناختی رفتاری رایج درکاهش افسردگی اضطراب و پیشگیری ازعود پس ازترک بیماران معتاد

اعتیاد به مواد یکی ازمعضلات روبه رشدی است که دارای جنبه های پیچیده روانشناختی اجتماعی و فرهنگی است و با برخی اختلالات روانپزشکی دارای همپوشی است اخیرا درمانگران براستفاده از مفاهیم و اموزه های معنوی درغنی ترکردن درمانهای شناختی تاکید کردهاند هدف مطالعه حاضر بررسی اثربخشی روشهای درمان شناختی مبتنی برمعنویت درکاهش افسردگی اضطراب و میزان عود بیماران وابسته به مواد است نوع مطالعه کارازمایی بالینی تصادفی با گروه کنترل است ازمودنیها شامل 30نفر وابسته به مواد ازمراکز درمان اعتیاد شهر اصفهان بودند بصورت راندوم به سه گروه a شناختی مبتنی برمعنویت B گروه شناختی رفتاری رایج C گروه کنترل اختصاص یافتند برای گروه A پروتکل شناختی رفتاری غنی شده با اموزه های معنوی و دینی در 8جلسه و برای گروه B پروتکل شناختی رفتاری رایج 8جلسه اجرا شد قبل ازدرمان و پایان درمان و سه ماه پس از آن گروه ها ازلحاظ میزان افسردگی اضطراب و مصرف مواد با مقیاسهای Zung inventory Anxiety Scale ( ،) Beck وDepression Inventory ( ،) Urine Analysisارزیابی شدند داده ها توسط نرم افزار SPSS و با استفاده ازروشهای تحلیل واریانس چندمتغیری تحلیل شد.

کلیدواژه ها:

اعتیاد ، میزان عود ، گروه درمانی شناختی رفتاری ، گروه درمانی شناختی رفتاری با محتوای معنوی