جایابی بهینه و تعیین ظرفیت UPQC در سیستم توزیع به منظور کاهش تلفات شبکه و بهبود پروفیل ولتاژ

بهبود حالت ماندگار ولتاژ و کاهش تلفات در شبکه توزیع از جمله اهدافی است که به منظور ارائه خدمات به مشترکین می بایست همواره مد نظر بهره بردار شبکه قرار گیرد. روش های متعددی به منظور بهبود حالت ماندگار ولتاژ در شبکه توزیع مطالعه شده است که از جمله آنها می توان به نصب خازن و انواع ادوات CPD اشاره کرد. خازنها قابلیت های کمتری در بهبود ولتاژ شبکه از خود نشان می دهند، از اینرو از انواع ادوات CPD به این منظور استفاده می شود. در این مقاله، روشی برای تعیین ظرفیت و محل نصب UPQC در سیستم توزیع به منظور داشتن بیشترین کاهش تلفات شبکه و بهبود پروفیل ولتاژ ارائه می شود؛ که از برنامه پخشبار جاروب پیشرو / پسرو برای رسیدن به جواب در مدت زمان کم استفاده شده است. برای تحقق توابع هدف، از الگوریتم بهینه سازی چندهدفی زنبورهای عسل استفاده می شود، که از رفتار زنبورهای واقعی و چگونگی عملکردشان در یافتن مسیرهای بهینه برای تهیه غذا، طراحی شده است. برای نشان دادن قابلیت های این روش در حل این مسئله بهینه سازی با الگوریتم ژنتیک نیز مقایسه انجام گرفته است. پیاده سازی الگوریتم های پیشنهادی روی شبکه تست استاندارد 33 باسه استاندارد IEEE نتایج خوبی را به همراه داشته است.

کلیدواژه ها:

کیفیت توان ، کاهش تلفات ، جایابی و تعیین ظرفیت بهینه ، UPQC ، الگوریتم زنبورهای عسل