مطالعه خصوصیات زراعی و عملکرد ژنوتیپهای برتر عدس در شرایط دیم شمال خراسان
محل انتشار: اولین همایش ملی حبوبات
سال انتشار: 1384
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,327
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
PULSES01_114
تاریخ نمایه سازی: 23 تیر 1387
چکیده مقاله:
عدس به عنوان غذا، منبع پروتئینی با ارزشی است که همراه با این خصوصیت و توانائی رشد در شرایط محیطی نامناسب و خاکهای فقیر توانسته است تا به امروز به عنوان یک گونه غذائی باقی بماند. این تحقیق که به منظور انتخاب بهترین لاینها و ارقام عدس از آزمایشات پیشرفته ایستگاه تحقیقات دیم شمال خراسان در دو سال زراعی اجرا گردید، شامل دو آزمایش است که به ترتیب آزمایش اول و دوم دارای 11 و 9 لاین و رقم عدس (با احتساب شاهد محلی) هستند. لاینهای این تحقیق در سالهای گذشته از ایکاردا به ایران ارسال شده و پس از انجام آزمایشات مقدماتی مقایسه عملکرد به آزمایشات پیشرفته راه یافتهاند. صفات مورد بررسی در این آزمایش شامل تعداد روز تا گلدهی، تعداد روز تا رسیدگی ، درصد پوشش، ارتفاع بوته، وزن صددانه و عملکرد دانه بود. پس از اتمام یادداشتبرداریها، تجزیه ساده و مرکب دادههای آزمایش به وسیله رایانه انجام گرفت. نتایج نشان داد که در آزمایش اول، در سال اول اختلاف عملکرد معنیداری بین ژنوتیپها وجود داشت و کلیه لاینها دارای عملکرد بالاتری نسبت به شاهد محلی (رقم رباط) بودند. بیشترین میزان عملکرد مربوط به لاین ILL 6030 با متوسط عملکرد 540 کیلوگرم در هکتار بود. اما در سال دوم هیچیک از لاینها دارای تفاوت آماری قابل ملاحظهای با شاهد از نظر عملکرد نبودند. تجزیه مرکب دادههای این آزمایش نشان داد که بین میانگین سال اول و دوم تمام صفات مورد آزمون تفاوتها معنیدار بود. همچنین این معنیداری در مورد عامل ژنوتیپ نیز صادق بود. اثر متقابل سال و ژنوتیپ نیز در مورد تمام صفات به استثناء ارتفاع بوته معنیدار بود تجزیه مرکب عملکرد این آزمایش نشان داد که بیشترین و کمترین میانگین عملکرد دانه به ترتیب مربوط به ILL 6206 و رقم محلی رباط (به ترتیب با 458/3 و 288 کیلوگرم در هکتار) بود. در آزمایش دوم، در سال اول تفاوت عملکرد بین لاینها معنیدار بود و کلیه لاینها از شاهد محلی برتر بودند.بیشترین میزان عملکرد مربوط به لاین FLIP 96-8L با میانگین 382 کیلوگرم در هکتار بود. اما در سال دوم بین لاینها از نظر میانگین عملکرد، تفاوت آماری قابل ملاحظهای وجود نداشت و رقم شاهد برتر از لاینهای مورد آزمایش بود. در تجزیه مرکب آزمایش دوم، بین سالهای مورد آزمایش، کلیه میانگین صفات مورد بررسی با هم اختلاف آماری معنیدار داشتند. همچنین به استثناء صفت عملکرد، بین ژنوتیپها از لحاظ سایر صفات نیز اختلاف آماری معنیدار بود. همچنین اثر متقابل سال و ژنوتیپ در مورد عملکرد و وزن صددانه و تاریخ رسیدگی معنیدار نبود. در مورد عملکرد، بیشترین و کمترین میزان عملکرد(میانگین دو ساله) به ترتیب مربوط به لاین FLIP 96-14L و رقم گچساران بود. علت برتر بودن عملکرد شاهد محلی نسبت به سایر لاینها و ارقام در سال دوم، مربوط به شرایط آب و هوائی ویژه آن سال میباشد.
نویسندگان
علی اکبر محمودی
عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان
منصور صفی خانی
محقق مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی کهگیلویه و بویراحمد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :