ارزیابی تحمل به یخزدگی ژنوتیپهای نخود در شرایط کنترل شده
محل انتشار: اولین همایش ملی حبوبات
سال انتشار: 1384
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,091
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
PULSES01_156
تاریخ نمایه سازی: 23 تیر 1387
چکیده مقاله:
بهمنظور بررسی مقاومت به یخزدگی ژنوتیپهای نخود (Cicer arietinum L.) در شرایط کنترلشده، آزمایشی در سال 84-1383 در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد، در قالب طرح کاملاً تصادفی بهصورت آزمایش اسپلیتپلاتفاکتوریل با دو تکرار به اجرا درآمد. در این طرح، 32 ژنوتیپ نخود شامل 29 نمونه از ژنوتیپهای متحمل به سرما از بانک بذر مشهد، دو نمونه از ارقام بینالمللی متحمل به سرما (از ایکاردا) و نیز یک ژنوتیپ حساس به سرما (ILC533) به عنوان شاهد به همراه دماهای یخزدگی شامل 3-، 6-، 9-، 12- و 15- درج ه سانتیگراد به صورت فاکتوریل در پلاتهای فرعی و تیمار خوسرمایی و عدم خوسرمایی در پلات اصلی مورد بررسی قرار گرفتند. گیاهان تا مرحله 5-3 برگی در دمای گلخانه2± 22/16 درج هسانتیگراد (شب/روز) و فتوپریود 16 ساعت نگهداری شدند. پس از این مرحله، گلدانها تحت تیمار خوسرمایی (شرایط دمایی 1±5/3 درج هسانتیگراد تاریکی/روشنایی با فتوپریود معادل 10/5 ساعت) و یا عدم خوسرمایی (بلافاصله اعمال تیمار یخزدگی) قرار گرفتند و سپس به فریزر ترموگرادیان با دماهای یخزدگی ذکرشده (به مدت یک ساعت در دمای مربوطه با سرعت کاهش دما معادل 2 درجه در هر ساعت) منتقلشدند. پس از آن گلدانها به گلخانه (مشابه شرایط قبل از خوسرمایی) منتقل شده و پس از 21 روز، درصد بقاء و بازیافت گیاهان (میزان ارتفاع و وزنخشک بوته) مورد ارزیابی قرار گرفت. بر اساس نتایج، اثرات اصلی خوسرمایی، ژنوتیپ و دمای یخزدگی و نیز کلی ه اثرات متقابل میان آنها بر صفات اندازهگیری شده شامل ارتفاع بوته (به استثنای اثر اصلی خوسرمایی بر ارتفاع)، وزن خشک بوته و درصد بقاء، معنیدار بود (p<0.05). خوسرمایی ارتفاع و درصد بقاء را افزایش داد. کاهش دما سبب کاهش درصد بقاء، وزن خشک و ارتفاع بوت ه ژنوتیپها گردید. بیشترین میزان ارتفاع بوته با 28/5 سانتیمتر در مورد ژنوتیپ31 در تیمار خوسرمایی در دمای 3- درج ه سانتیگراد مشاهده شد. همچنین بیشترین وزن خشک بوته با 935 میلیگرم در مورد ژنوتیپ12 در تیمار خوسرمایی در دمای 3- درج ه سانتیگراد مشاهده شد .
نویسندگان
سمانه نجیب نیا
دانشجوی کارشناسی ارشد رشته زراعت، دانشکد ه کشاورزی دانشگاه فردوسی مشه
هما عزیزی
دانشجوی کارشناسی ارشد رشته زراعت، دانشکد ه کشاورزی دانشگاه فردوسی مشه
احمد نظامی
عضوهیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد
حسن پرسا
کارشناس آموزشی و پژوهشی پژوهشکد ه علوم گیاهی دانشگاه فردوسی مشهد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :