بررسی روند مزیت صادراتی حبوبات ایران با تاکید بر ساختار بازار جهانی

حبوبات پس ازغلات، دومین منبع مهم غذایی می باشد. حبوبات دارای ارزش غذایی زیادی بوده و به لحاظ قابلیت نگهداری آن از جمله مهمترین منابع غذایی سرشار از پروتئین به شمار میروند. میانگین سطح زیرکشت و تولید حبوبات به ترتیب برابر با 606 هزارهکتار و 676 هزار تن میباشد. میانگین صادرات این گروه کالایی برابر با 46 هزار تن میباشد. در این پژوهش، برای ساختار بازار،شاخص نسبت تمرکز) CR ( برای مزیت صادراتی حبوبات ایران، شاخصهای مزیت نسبی آشکار شده) RCA ( و مزیت نسبی آشکار شده متقارنRSCAاستفاده شده است. نتایج نشان میدهد که در طول دوره 60 ساله نسبت تمرکز از0/478به 0/565 افزایش یافته که بیانگر آن است ساختار بازار جهانی حبوبات انحصاریتر شده است. همچنین نتایج نشان می دهد که حبوبات در ایران تا سال 2006 مزیت صادراتی داشته و از این سال به بعد با عدم مزیت روبرو بوده است. با توجه به نتایج بدست آمده پیشنهادمیگردد که مسئولان با اتخاذ سیاستهای مناسب تجاری از پتانسیل صادراتی این گروه کالایی به منظور توسعه صادرات غیرنفتیکه از اهداف برنامههای توسعه میباشد و افزایش سهم صادراتی از بازار جهانی بهره لازم را ببرند

کلیدواژه ها:

ساختار بازار ، شاخص نسبت تمرکز ، مزیت صادراتی ، حبوبات ، ایران