مدل فعالیت های امداد و نجات در زمان-مکان با استفاده از سیستم هوشمند ساختمان

در فراوانی بسیار زیاد حوادث و سوانح در ایران این کشور را به یکی از ده کشور سانحه خیز دنیا مبدل ساخته است . علیرغم پیشرفت علم و تکنولوژی انسان هنوز در مقابل عوارض سوانح و بلایای ناشی از دگرگونیهای طبیعت و همچنین بلایای ناشیاز ابزار دست ساخت خود آسیب پذیر است . اکثر شهرهای مهم کشور در معرض خطرات جدی حوادث و بلایای ویرانگری همچون زلزله های مخرب قرار دارند از بدیهیات مسلم آن است که پیشگیری قبل از وقوع حادثه وبرنامه ریزی برای امداد و نجات پس از حادثه (امادگی)امری ضروری است .از مهمترین مراحل امادگی و برنامه ریزی ,مرحله امداد و نجات پس از وقوعسانحه است که انجام بهینه آن نیازمند برنامه ریزی هایی جامع و کارآمد می باشد. هدف تحقیق حاضر , تهیه الگوی داده های ارسالی سیستم های هوشمند ساختمان ها به مراکز مدیریت بحران, با در نظر گرفتن جنبه های مکان و زمان انجام مرحلهامداد و نجات است. بدین منظور نظریه هاگرستراند در ارتباط با مدل سازی مکانی- زمانی فعالیت های بشری بررسی شده وبا بررسی پتانسیل سیستم های هوشمند در ارسال داده ها در کمترین زمان ممکن , داده های ارسالی تعیین و الویت بندی شده است و در پایان, به الگویی برای داده های ارسالی و مدلی جدید برای مدلسازی فعالیت های گروهی بشری در بسترمکان و زمان ارائه کرده است. مدل پیشنهادی باعث باعث حل مسائل چندبعدی در فضای پس از سانحه می شود. برای مشخص شدن کارایی مدل، فعالیت های گروه زنده یابی از گروه های کاری امداد و نجات زلزله به دو صورت معمولی و در قالب مدل، ارزیابی شده است.و درصدی کارایی بالای گروه ها درصورت استفاده از مدل را نشان میدهند

کلیدواژه ها:

سیستم های هوشمند ساختمان ، امداد و نجات ، مدلسازی فضا زمان ، فعالیت های گروهی ، نظریه هاگرستراند – سیستمهای اطلاعات مکانی