راهبرد توسعه منطقه ای RDS و راهبرد شبکه منطقه ای RNS:مقدمه ای بر ادغام یک دستورالعمل توسعه ای دریک پارادایم نظری

امروزه برنامه ریزی توسعه منطقه ای به دلایل مختلفی از هر دو سوی کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه مورد توجه ویژه قرار گرفته است. با این تفاوت که در کشورهای پیشرفته نظریه سازی های متعددی برای رسیدن به نظریات پایه توسعه منطقه ای انجام شده که ماحصل آن مجموعه ای از دیدگاههای نظری و شالوده های فکری منسجم در خصوص توسعه منطقه ای است. دو مورد از منسجم ترین این تلاش ها راهبردتوسعه منطقه ایRDS و راهبرد شبکه منطقه ای RNS است. هدف اصلی این مقاله بررسی مبانی فکری این دو و معرفی وجوه اشتراکات آنها در زمینه نگاه به مقوله توسعهمنطقه ای است. ضرورت پرداختن به چنین موضوعی از این مساله ناشی می شود که با تدوین رهیافتی جدید که برآیند یک راه حل عملی و یک پارادایم نظری است، می توان به رویکردی پایه برای بهبود فرایند و مجموعه اقدامات برنامه ریزی توسعه منطقه ای دست یافت. روش تحقیق مورد استفاده در این مقاله توصیفی-تحلیلی است و در تدوین مقاله از منابع کتابخانه و اسنادی بهره گرفته شده است. نتایج مقاله نشان می دهد که راهبردتوسعه منطقه ای RDS و راهبرد شبکه منطقه ای RNS دارای وجوه اشتراک زیادی هستند که می توان با ترکیب اولی، به عنوان یک دستورالعمل درازمدت توسعه ای، با دومی، به عنوان نظریه پایه توسعه منطقه ای، به رهیافت جدیدی در مورد توسعه منطقه ای دست یافت.

کلیدواژه ها:

راهبردتوسعه منطقه ای ، راهبرد شبکه منطقه ای ، وجوه اشتراک ، مبانی نظری