توان مندسازی جامع محلی و اکوتوریسم در پایداری توسعه

توان مندسازی یعنی تشویق مردم به سهیم شدن در تصمیمگیری ها و فعالیت هایی که بر کار آنها تاثیر می گذارد. به این معنی که این موقعیت به آنها داده شود تا بتوانند ایده های خود را به بهترین شکل به اجرا بگذارند.توان مندسازی بیشتر از این که یک طرز فکر باشد، مجموعه رفتارهای گروهی یا سیاست های سازمانی است. اگر نگرشها و طرز فکرهای شخصی، رفتارهای گروهی و ارزش های سازمانی از آن پشتیبانی نکنند نم یتواند وجود داشته باشد. تلاش های زیادی برای ایجاد توانمندسازی با شکست مواجه شده اند چرا که آنها تغییر را تنها در یک سطح ایجاد م یکرده اند. اگرچه الگوی واحدی برای توان مندسازی وجود ندارد، اما تجربه نشان داده است که موفقیت فعالیت های توان مندسازی همواره با چند عامل ثابت توام بوده است. این عوامل موجب هم فزایی می شوند و خواسته های دولت را نیز تامین م یکنند. دسترسی به اطلاعات، مشارکت، مسوولیتپذیری و ظرفیت سازمانی محلی (توانایی مردم برای کار با یکدیگر، سازماندهی و بسیج منابع برای حل مشکلات مشترک) عوامل اصلی توان مندسازی است. این مقاله به بررسی اثر توان مندسازی در بهبود وضعیت محیطزیستی با بررسی 3روستای نمونه در پروژه میپردازد که با وجود فشار معیشتی پس از مدتی در راه محیطزیست با استفاده از گروههای معیشتی خود کوشیدند. تجربه نشان داده است که اگر مردم اطلاعات دریافت نمایند، در برنامهریزی، تصمیمسازی و استفاده به مشارکت گرفته شوند از منابع طبیعی و محیطزیست خود حفاظت مینمایند. زیرا که این هماهنگی در راه توسعه پایدار را برای خود هزینهدار نمییابند و میاندیشند با این کار خود امکان استفاده پایدار از منابع را مییابند.

کلیدواژه ها:

توان مندسازی ، مشارکت ، ظرفیت سازمانی محلی ، معیشت پایدار