اعتقاد به توحید و معاد و نقش تربیتی آن از منظر قرآن و روایات

مهمترین و اساسی ترین دغدغه های همه ادیان مساله توحید و معاد است همه ادیان الهی ضمن دعوت به توحید و یکتاپرستی به اینهک عالم دیگری ماورای عالم دنیا و طبیعت وجود دارد معتقدند و این دو مساله از آموزه های مههم حیاتی و مشترک ادیان اسمانی ودارای اثار مثبت تربیتی است هدف این پژوهش بررسی تاثیر تربیتی عقایددینی درزندگی دنیوی و سعادت اخروی انسان با استناد به آیات و روایات شریفه است و سوال اصلی ما این است که از نظر قران کریم ایمان به خدا و حیات پس از مرگ چه اثار تربیتی مثبتی می تواند درحیات این جهانی بشر داشته باشد؟ درنوشتار حاضر با مراجعه به آیات و روایات برخی از آثار تربیتی ایمان به توحید و معاد را مورد بررسی قرارداده ایم که اهم آنها عبارت است از احسان و نیکوکاری خلوص نیت دراعمال صبر دربرابر سختیها و بلایا پرهیز از گناه و ظلم و ستم غلبه برترس از مرگز هدفدار و با معنا بودن حیات دنیوی برخورداری از تقوا و خویشتنداری پیروی از قوانین ماندگار الهی کسب عزت نفس از طریق اتکا به خداوند و رهایی از احساس تنهایی این پژوهش به روش کتابخانه ای بصورت توصیفی تحلیلی به سامان رسیده است پس از گردآوری منابع به روش کتابخانهای موضوعات مورد نظر مطالعه و بررسی شده است.

کلیدواژه ها:

توحید ، معاد ، آثار تربیتی ، قرآن ، روایات