بررسی تاثیر گروه درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر رضایت کلی زناشویی مادران دارای فرزند معلول در شهرستان بیرجند

این پژوهش با هدف برررسی تاثیر ارائه گروه درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر رضایت زناشویی مادران دارای فرزند معلول در شهرستانبیرجند به انجام رسید. روش این پژوهش شبه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون، و پیگیری با گروه کنترل و انتساب در دسترس است.جامعه ی آماری این پژوهش کلیه مادرانی که در سال 1393 در شهر بیرجند کودک معلول در رده سنی 2 الی 27 سال دارند و تحتپوشش بهزیستی هستند؛ نمونه این پژوهش 30 نفر مادر دارای فرزند معلول که تحت حمایت واحد توانبخشی بهزیستی استان خراسانجنوبی می باشند که 15 نفر این مادران دارای فرزند معلول در کلینیک کار درمانی فراز شهرستان بیرجند گروه درمانی شدند، که بااستفاده از جدول مورگان، روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شده اند. ابزار گردآوری داده ها، شامل پرسشنامه رضایتمندی زناشویی(اینریچ؛ 1980)؛ پرسشنامه پنج وجهی ذهن آگاهی (بائر و همکاران، 2006) بودند. داده های حاصل با استفاده از روش تحلیل کواریانسچند متغیره مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که. گروه درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر بهبود رضایتمندی زناشویی مادران دارایفرزند معلول تاثیر داشت (p<0/001)؛ گروه درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر بهبود مولفه های ذهن آگاهی (مشاهده، توصیف، عمل همراه با آگاهی، عدم قضاوت و بهبود عدم واکنش( مادران دارای فرزند معلول تاثیر داشت (p<0/001).

کلیدواژه ها:

گروه درمانی ، ذهن آگاهی ، رضایتمندی زناشویی مادران ، فرزند معلول