کاربرد مدل معادلات ساختاری در پیش بینی امنیت اجتماعی براساس سرمایه اجتماعی: نقش مداخله گرایانه کیفیت زندگی

هدف از پژوهش حاضر تبیین امنیت اجتماعی بر اساس سرمایه اجتماعی و یا نقش میانجی کیفیت زندگی بود. طرح تحقیق حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. ازمودنی های پژوهش 400 نفر از دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی تهران در نیمسال تحصیلی اول 93-1394 بودند که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های امنیت اجتماعی، سرمایه اجتماعی و مقیاس کیفیت زندگی بودند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر تحلیل شد. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد، سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی با امنیت اجتماعی رابطه مستقیم دارند. همچنین، نتایج تحلیل مسیر نشان داد که بزرگترین ضریب مسیر مربوط به تأثیر متغیر سرمایه اجتماعی بر کیفیت زندگی 0/60 و کوچکترین ضریب مسیر مربوط به تأثیر سرمایه اجتماعی بر امنیت اجتماعی 0/18 می باشد. بر این اساس، می توان امنیت اجتماعی را با افزایش سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی در افراد ارتقاء داد و از طبق ایجاد سرمایه اجتماعی، کیفیت زندگی افراد را بهبود بخشید.

کلیدواژه ها:

امنیت اجتماعی ، سرمایه اجتماعی ، کیفیت زندگی