بررسی مقایسه ای خودکارآمدی و رضایت شغلی در دو گروه معلمان مدارس عادی و مدارس استثنائی

هدف از این تحقیق بررسی خودکارآمدی و رضایت شغلی در دو گروه معلمان مدارس عادی و مدارس استثنائی بود. پژوهش حاضر از نوع توصیفی و با روش پس رویدادی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه معلمان مدارس عادی و استثنائی شهرستان تهران بود که در سال تحصیلی 1392-1393 در مقاطع ابتدایی، راهنمایی و متوسطه مشغول به تدریس بودند. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای تعداد 100 نفر از معلمان بعنوان گروه نمونه انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه باورهای خودکارآمدی شرر و پرسشنامه تعهد سازمانی پورتر، بدست آمد برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t برای مقایسه دو گروه مستقل استفاده شد. نتایج بدست آمده در این پژوهش نشان داد که بین خودکارآمدی و رضایت شغلی در دو گروه معلمان مدارس عادی و مدارس استثنائی تفاوت معنی داری وجود داشته و معلمان مدارس عادی از خودکارآمدی شغلی بالاتری نسبت به معلمان مدارس استثنائی برخوردارند.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، رضایت شغلی ، مدارس استثنائی