تحلیل جامعه شناختی فیلم «من مادر هستم» از منظر رویکرد بازتاب

از رویکرد جامعه شناختی فیلم ها هم می توانند بازتاب مسائلی باشند که در جامعه درحال وقوع است و هم می توانند جامعه را تحت تأثیر قرار داده و ایده هایی را در سر افراد قرار دهند. «بدون تردید آثار هنری و رسانه ای را نمی توان محصول اذهان منفرد و مجزا دانست و می توان انتظار داشت که نگرش ها، عواطف، عقاید و آرزوهای ایدئولوژیک، آرمان ها و رویاها و نیز ترسها، نگرانی ها و کابوس ها و حتی عقده ها و سرخوردگی های گروه های اجتماعی معین با یک اجتماع خاص را بازتاب می دهند، همان گروه اجتماعی که هنرمند خود را با آن همذات پنداشته است. از این منظر فیلم های ایرانی بازتاب دهنده زندگی اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی جامعه است. به عبارت دیگر ساخت فیلم معلول و جامعه فرهنگ علت آن است». (ازکیا و همکاران، 31:1386) من مادر هستم تازه ترین فیلمی که از فریدون جیرانی بر پرده سینما به نمایش درآمد بحران یک خانواده مدرن را به تصویر می کشد که تغییر الگوهای خانوادگی ناشی از نوگرایی موجب شده تقید به ارزش ها در آن رنگ باخته و پیکره آن از هم بپاشد.