بررسی میزان کیفیت زندگی سالمىدان دردوره بازنشستگی (مطالعه کارکنان بازنشسته آموزش و پرورش ناحیه دو اهواز)

هدف از این تحقیق تعیین میزان کیفیت زندگی سالمندان به منظور شناخت میزان درک آنها از سلامتی جسمی و روحی خود با توجه به ابعاد هشت گانه کیفیت زندگی می باشد. روش بررسی پژوهش، از نوع توصیفی مقطعی و پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش سالمندان بازنشسته آموزش و پرورش ناحیه 2 اهواز با تعداد 2433 نفر و حجم نمونه 121 نفر (74 نفر مرد و 47 نفر زن) که به روش نمونه گیری تصادفی منظم انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه استاندارد (1)sf-36(short form-36) استفاده شده است. یافته ها: میانگین کیفیت زندگی سالمندان مورد مطالعه، از امتیاز 43 برخوردارند که کیفیت زیر متوسط را نشان می دهد. در شاخص درد جسمی نمره 67 را کسب کردند که بالاترین نمره بین معیارهای کیفیت زندگی می باشد. در بخش شاخص فعالیت اجتماعی با نمره 25 وضعیت ضعیفی را دارا می باشند که با شرکت و مشارکت های اجتماعی این میزان می تواند بیشتر گردد. نمونه فعالیت فیزیکی سالمندان 51 و وضعیت آنها توسط ارزیابی می شود که می تواند ناشی از افزایش سن و محدودیت های حسی و حرکتی آنها باشد. در معیار سلامت عمومی با نمره 45 و وضعیت زیر متوسط نتیجه گیری می شود و بیشتر مشکلات در این بخش به دلیل بالا رفتن سن و تحلیل رفتن قوای جسمی می باشد. در مورد سلامت روانی سالمندان با نمره 51 وضعیت آنها توسط ارزیابی شده است که با امکانات مشاوره ای در زمینه های روحی روانی و خانوادگی آنها انتظار بهتری از این وضعیت می توان داشت. نتیجه گیری: با توجه به یافته های تحقیق نتیجه می شود که کیفیت زندگی سالمندان بازنشسته آموزش و پرورش ناحیه دو اهواز کمتر از حد متوسط می باشد.

کلیدواژه ها:

سالمندان ، کیفیت زندگی ، پرسشنامه cf-36