بررسی عوامل پیش بین وابستگی ناسالم به جنس مخالف و تعیین سهم بیشترین عامل تأثیر گذار در دانشجویان دانشگاه اصفهان

ارتباط و دوستی های قبل از ازدواج بین دختر و پسر یکی از موضوعات مهم فرهنگی و اجتماعی در جامعه ما محسوب می شود که تا حد زیادی می تواند سلامت جوانان ما را متأثر سازد. امروزه این مسئله در دانشگاه ها در حال رشد بوده و به دلیل عواقب نامطلوب، تبیین علل آن یکی از قدم های اول در برنامه ریزی برای مسائل جوانان و سلامت آنان است. هدف این پژوهش تعیین عوامل پیش بینی کننده وابستگی ناسالم به جنس مخالف و تعیین سهم بیشترین عامل تأثیر گذار است. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش دانشجویان دختر و پسر دانشگاه اصفهان بود که با روش نمونه گیی تصادفی طبقه ای تعداد 330 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش حاضر، پرسش نامه محقق ساخته پیش بینی کننده وابستگی ناسالم به جنس مخالف، پرسشنامه برش رابطه که به منظور سنجش متغیر ملاک به کارگرفته شد، پرسشنامه عزت نفس روزنبرگ، پرسشنامه افسردگی یک، پرسشنامه تجارب در روابط نزدیک، مقیاس انسجام خانواده، مقیاس شخصیت مرزی و فرم جمعیت شناختی بود. تحلیل داده اهی کمی با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون پلکانی انجام گرفت. نتایج بخش کمی پژوهش نشان داد هفت عامل اضطراب دلبستگی، انسجام خانواده، افسردگی، بعد تکانش گری مخرب شخصیت مرزی، مؤلفه های موجود در پرسشنامه محقق ساخته (نگرش فرد به رابطه با جنس مخالف، نیازهای جنسی و عاطفی، نقش همسالان و تأثیر فضای مجازی و رسانه)، عزت نفس و بعد احساس ناامیدی شخصیت مرزی، عوامل پیش بینی کننده وابستگی ناسالم به جنس مخالف هستند. در میان عوامل پیش بینی وابستگی ناسالم بعد اضطراب با ورود به مدل 17 درصد، به توان مدل افزوده اند.