بررسی رابطه بین متغیرهای تمایز یافتگی باشادکامی درپرستاران شهرکرمانشاه

پژوهش باهدف بررسی رابطه بین متغیرهای تمایزیافتگی باشادکامی انجام شد پژوهش ازنوع همبستگی می باشد جامعه پژوهش پرستاران زن و مرد کرمانشاه بود و نمونه به حجم 146نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده ودردسترس ازبین بیمارستانهای شهرکرمانشاه انتخاب شدند روشها: ابزارهاپرسشنامه تمایزیافتگی و شادکامی بود یافته ها : نتایج بدست آمده نشان داد رابطه مثبت و معنی دار بین تمایز یافتگی و شادکامی وجود دارد ضریب رگرسیون برای بررسی میزان پیش بینی شادکامی ازطریق متغیر تمایزیافتگی نشان داد که متغیر تمایزیافتگی پیش یبنی کننده معنی دارشادکامی می باشد نتیجه گیری: تمایزیافتگی میتواند میزانی ازواریانس شادکامی افراد را تبیین کند افراد وقتی احساس رضایت می کنند که ازسطح تمایز یافتگی بالایی برخوردار باشند

کلیدواژه ها:

تمایزیافتگی ، شادکامی