تأثیر مدارس هوشمند بر میزان انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره ی اول متوسطه

پژوهش حاضر به منظور بررسی تأثیر مدارس هوشمند در میزان انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره اول متوسطه انجام شده است. در این پژوهش از روش تحقیق شبه آزمایشی وظایف طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دوره اول متوسطه شهرستان دلفان (استان لرستان) در سال تحصیلی 94-1393بود و از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای به صورت هدفمند استفاده شد. یک مدرسه هوشمند پسرانه، یک مدرسه هوشمند دخترانه، یک مدرسه غیر هوشمند پسرانه و یک مدرسه غیر هوشمند دخترانه انتخاب شدند و سپس از هر مدرسه سه کلاس انتخاب شد. کلاس های مدارس هوشمند به عنوان گروه آزمایش و کلاس های مدارس غیر هوشمند به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسش نامه انگیزش پیشرفت هرمنس استفاده شد.روایی پرسش نامه انگیزش پیشرفت تحصیلی هرمنس نیز توسط اساتید مربوطه و همچنین در پژوهش های پیشین مورد تأیید قرار گرفته است. ضریب پایایی آزمون انگیزش پیشرفت تحصیلی با روش آلفای کرونباخ 0/716 به دست آمد. داده ها پس از جمع آوری با روش آمار توصیفی و استنباطی (تحلیل کوواریانس) تجزیه و تحلیل گردید. نتایج پژوهش با احتمال 95 درصد اطمینان نشان داد که در شرایط فعلی استفاده از مدارس هوشمند در دوره اول متوسطه تأثیری بر انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ندارد.

کلیدواژه ها:

مدارس هوشمند ، انگیزش پیشرفت تحصیلی ، دوره اول متوسطه