نقش تعدیل گر سلامت روان در رابطه بین کیفیت زندگی با بهزیستی اجتماعی

هدف از پژوهش حاضر تعیین نقش تعدیل گر سلامت روان در رابطه بین کیفیت زندگی با بهزیستی اجتماعی بود. طرح تحقیق حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. آزمودنی های پژوهش 340 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی در نیمسال تحصیلی اول 95-1394 بودند که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسش نامه هایی بهزیستی اجتماعی ، مقیاس فرم کوتاه کیفیت زندگی و آزمون سلامت عمومی گلدبرگ بودند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر تحلیل شد. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد ، کیفیت زندگی و سلامت روان با بهزیستی اجتماعی رابطه مستقیم دارند. همچنین، نتایج تحلیل مسیر نشان داد که بزرگ ترین ضریب مسیر مربوط به تأثیر متغیر کیفیت زندگی بر سلامت روان (فرمول در متن اصلی مقاله) و کوچک ترین ضریب مسیر مربوط به تفسیر کیفیت زندگی در بهزیستی اجتماعی (فرمول در متن اصلی مقاله) می باشد. بر این اساس، می توان بهزیستی اجتماعی را با تقویت کیفیت زندگی و سلامت روان ارتقا داد.

کلیدواژه ها:

بهزیستی اجتماعی ، سلامت روان ، کیفیت زندگی