بررسی شیوه های اعمال موازین انضباطی مدارس و نقش آن در انضباط پذیری و رفتارهای اجتماعی دانش آموزان دوره متوسطه

پژوهش حاضر با هدف بررسی موازین انضباطی مدارس و نقش آنها در انضباط پذیری و رفتارهای اجتماعی دانش آموزان درمدارس متوسطه شهر تبریز صورت گرفته است. به این منظور 583 نفر از دانش آموزان متوسطه دولتی ) 491 نفر انضباط پایینو 191 نفر با انضباط بالا( با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. داده ها از طریق دو پرسشنامه جمعیت شناختی دانش آموزان و عملکرد انضباطی و رفتاری دانش آموزان در شرایط اعمال موازین انضباطی گردآوری شد. نتایج تحلیل توصیفی نشان داد الگوی برخورد با دانش آموزان کم انضباط با میزان کم انضباطی آنها همخوان است. همچنین نتایجحاصل از آزمون t مستقل نشان داد که تفاوت معناداری در میانگین های پیشرفت تحصیلی دو گروه وجود دارد. به عبارت دیگر، دانش آموزان باانضباط بالا از پیشرفت تحصیلی بهتری نسبت به دانش آموزان کم انضباط برخوردار بودند. نتایج حاصل از آزمونتعقیبی بن فرنی جهت مقایسه یک به یک میانگین انضباط پذیری در شرایط اعمال موازین انضباطی نشان داد، در شرایط اعمالتغییر کلاس و محرومیت سازی، میانگین انضباط پذیری کمتر از سایر روش های اعمال موازین انضباطی )تشویق و اطلاع رسانی، ارایه تذکر، اخراج موقت از مدرسه، اخذ تعهد( است. در شرایط اعمال سایر شیوه های آیین نامه انضباطی، انظباط پذیری تفاوتی نسبت به هم ندارند.

کلیدواژه ها:

موازین انضباطی ، انضباط پذیری ، رفتارهای اجتماعی دانش آموزان