ررسی رابطه احساس تنهایی با گرایش به شبکه های اجتماعی مجازی

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی گرایش به شبکه های اجتماعی مجازی بر اساس احساس تنهایی دردانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات خوزستان بود. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوعهمبستگی بود و آزمودنی های آن را 200 دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز تشکیل میدادند. انتخابگروه نمونه به روش نمونه گیری در دسترس انجام شد. ابزارهای گردآوری داده ها شامل مقیاس های احساستنهایی (UCLA)، و گرایش به شبکه های اجتماعی مجازی بودند. برای تحلیل داده ها علاوه بر استفاده ازهمبستگی ساده، از رگرسیون چند متغیری استفاده شد. ضرایب همبستگی ساده بین احساس تنهایی با گرایشبه شبکه های اجتماعی مجازی r= 0/25 بدست آمده که همگی در سطح 0/01 معنا دارند و همچنین نتایجرگرسیون نشان داد که احساس تنهایی، دارای یک ارتباط مثبت و معنادار با گرایش به شبکه های اجتماعیمجازی می باشند.

کلیدواژه ها:

گرایش به شبکه های اجتماعی مجازی ، احساس تنهایی