سوء مصرف دارو و حلال هاى شیمیایى در بازنشستگان آبادانی وزارت نفت-95

هدف: پژوهش های فراوانی به بروز و شیوع وابستگی های شیمیایی دارویى جدید اشاره کرده اند. سوء مصرف حلال هایشیمیایی دارویى یکی ازاین سوء مصرف ها است. این بررسی به مطالعه وابستگی و سوء مصرف مواد شیمیایی در بازنشستگانآبادانى در سال 1395 می پردازد .روش بررسى: پژوهش با روش توصیفی- اکتشافی و با تکنیک های پرسشنامه، مصاحبه تشخیصی- بالینی و مطالعه اسنادی پرونده های پزشکی و گزارش های بالینی- بیماران داوطلب اجرا گردید. جامعه آماری شامل بازنشستگان وزارت نفت در شهرآبادان است که بصورت نمونه گیری تصادفی در مجموع 81 پرونده پزشکی مطالعه شد و با 30 نفر از بازنشستگان داوطلبمصاحبه گردید. در نهایت نیز آزمون وابستگى دارویى بازنشستگان (EDAQ ) در مورد آنها اجرا شد.یافته ها : معنادارى فرضیه ها با آزمون (X(2 نشان داد بین متغیرهای سن و سابقه مصرف مواد مخدر با سوء مصرف مواد دارویىو شیمیایى رابطه معناداری وجود دارد؛ بطوریکه بین سوء مصرف حلال هایی مثل چسب و بنزنها با سابقه سوء مصرفمشتقات درجه دوم تریاک ملل مرفین، تبایین و هرویین رابطه معنادار، قویتر بود. مصاحبه های بالینی- تشخیصی معین کردوابستگی روانی ایجاد شده توسط این مشتقات نقش مهمى در این نوع سوء مصرف به حلال ها دارد. نوع مصرف بازنشستگانبیشتر استنشاقى در ادامه تجویز دارویى پزشک معالج است.نتیجه گیرى: هر چند شیوع شناسی این عارضه در پرونده های نمونه نشانگر درصد متوسط به پایین در این وابستگی شیمیاییاست، اما در مجموع این پدیده قابل مطالعه و بررسی است. در پایان پژوهشگران به اجتناب از این نوع سوء مصرف جدید نظرداده و به نظارت بر رفتارها و گستره کنش متقابل این گونه رفتارهاى اعتیادآور اشاره نموده اند. گزینه بهتر اینکه در توزیعداروها و مواد و حلال هاى شیمیایى و تجویز آنها از سوى پزشک سالمند دقت بیشترى صورت پذیرد.

کلیدواژه ها:

سوءمصرف مواد و ها ، وابستگى دارویى ، مواد دارویى شیمیایی ، بازنشستگان آبادانى