تعیین الگوی بهینه کشت همسو با مدیریت منابع آب با استفاده از مدل چند هدفی؛ مطالعهیموردی: دشت قزوین

پایین بودن راندمان آبیاری در کشاورزی و پراکندگی ریزش‌هی جوی، آب را به محدودکننده‌ترین عامل تولید در کشاوری تبدیل کرده است. از آن‌جا که کشاورزی بزرگترین مصرف‌کننده آب است این بخش می‌تواند نقش تعیین‌کننده‌ای را در تلاش‌های مدیریتی برای مصرف آب به طور موثر ایفا نماید. تخصیص کارای آب در بخش کشاورزی می‌تواند تلاش های حفاظت آب را برای نیازهای آینده کشاورزی و هم‌چنین مصارف رقابتی تقویت کند. لذا در این مقاله بر آن شدیم که به تعیین الگوی بهینه کشت با هدف کاهش مصرف آب در منطقه قزوین بپردازیم. برای رسیدن به این هدف از برنامه‌ریزی چند هدفی استفاده شد. نتایج نشان داد که در الگوی کشت بهینه، علیرغم به کارگیری تمام سطح زیر کشت موجود، میزان مصرف آب کاهش یافته است.