تاثیرپرایمینگ بذر با باکتری های محرک رشد وزمان محلول پاشی نیتروژن بر عملکرد و اجزایعملکرد تریتیکاله

به منظور بررسی تاثیر باکتری های محرک رشد و محلول پاشی کود نیتروژنه بر عملکرد و اجزای عملکرد تریتیکاله، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه ی تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1391 انجام گردید. تیمارها شامل باکتری های محرک رشد در چهار سطح (عدم تلقیح، تلقیح بذر با ازتوباکترکروکوکوم استرین 5، آزوسپریلوم استرین OF، سودوموناس سویه 9) و محلول‌پاشی با کود نیتروژنه در چهار سطح (عدم محلول پاشی، محلول پاشی در مراحل چکمه زنی، ظهور خوشه و مرحله پر شدن دانه) بود. نتایج داد پرایمینگ بذر با باکتری‌های محرک رشد و زمان محلول‌پاشی بر عملکرد و اجزای عملکرد نظیر طول سنبله، تعداد دانه در سنبله، وزن صد دانه تأثیر معنی‌داری داشت. بیشترین و کمترین عملکرد دانه، بیولوژیک نیز از ترکیب تیماری تیماری محلول پاشی در زمان چکمه زنی× پرایمینگ بذر با ازتوباکترکروکوکوم استرین 5 و عدم محلول پاشی× عدم پرایمینگ با باکتری به دست آمد

کلیدواژه ها:

باکتری های محرک رشد ، محلول پاشی کود نیتروژنه ، تریتیکاله ، عملکرد ، اجزای عملکرد