اصلاح خاک شور و سدیمی با کشت سه گونه گیاهی شورپسند آلنیا گلئوکا، سالسولا سودا وهالوکنموم استروبیلاسهاوم
محل انتشار: سومین همایش ملی علوم کشاورزی و صنایع غذایی
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,932
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
RCASFT03_398
تاریخ نمایه سازی: 27 فروردین 1393
چکیده مقاله:
شوری و سدیمی بودن خاک در ناحیه توسعه ریشهها، مشکلاتی از قبیل کاهش جذب آب توسط گیاه، تخریب ساختمان خاک و نیز مسمومیت برای گیاه ایجاد مینماید، لذا موضوع اصلاح این گونه خاکها حایز اهمیت فراوانیاست. یکی از روش های متداول برای اصلاح این گونه خاکها، استفاده از مواد شیمیایی همراه با آب است که مشکلاتی را در بر دارد. به منظور بررسی اثر سه گونه گیاهی شورپسند سالسولا سوداSalsola soda L.) آلنیا گلئوکا Aellenia glauca {M.Bieb} Aellen)و هالوکنموم استروبیلاسهاوم Halocnemum strobilaceum({Pll.} M. B.)در کاهش میزان شوری و سدیم خاک، آزمایشی در قالب طرح کامل تصادفی، با سه تکرار و برای هرتکرار چهار گلدان در شرایط گلخانهای به اجرا درآمد. بذرها در یک خاک شور و سدیمی داخل گلدانها کشت شد نتایج مطالعات نشان داد که ما بین تیمارهای مورد مقایسه از نظر هدایت الکتریکیEC)اسیدیتهpH)درصد سدیم تبادلیESP)نسبت جذب سدیمSAR)و سدیم محلول خاکNa+ اختلاف معنیداری در سطح احتمال یک درصد مشاهده میگردد و هر سه گونه باعث کاهش معنیدار شوری و سدیمی خاک شدند. هدایت الکتریکی و درصد سدیم تبادلی خاک تحت کشت آلنیا گلئوکا به ترتیب40/5و18/9درصد سالسولا سودا 31/7و11درصد وهالوکنموم استروبیلاسه اوم 36/2و26/7درصد کاهش یافت
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سعید امیراصلانی صبا
کارشناس ارشد علوم خاک- فیزیک و حفاظت خاک
منوچهر یوسف زاده
مدرس مدعو، گروه کشاورزی، دانشگاه پیام نور ماکو ایران
صمد دربندی
استادیار و عضو هیئت علمی. دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، گروه علوم خاک و آب، تبریز، ایران
فرهاد فرح وش
استادیار و عضو هیئت علمی. دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، گروه گیاه پزشکی، تبریز، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :