کاربرد الگوریتم ژنتیک در بهینه سازی بهره برداری از سدهای چند مخزنی

در تحقیق حاضر با استفاده از الگوریتم ژنتیک، مسئله بهینه سازی بهره برداری از سیستم های چندمخزنی که با استفاده از روندهای مانند برنامه نویسی پویا، برنامه نویسی غیرخطی و الگوریتم هایفراکاوشی قابل انجام است و به علت اندرکنش همزمان مخازن با یکدیگر یکی از موضوعات پیچیده درمدیریت منابع آب می باشد، با توسعه یک کد در محیط برنامه نویسی نرم افزار متلب انجام شده است.در جهت حداقل نمودن کمبود سالانه و حداکثر کردن اعتماد پذیری سیستم یک تابع هدف مناسبطراحی شده است. این رویه که یک مسئله بهینه سازی با متغیرهای طراحی پیوسته و چندین قیدمی باشد، از مسائل بهینه سازی با درجه غیر خطی بالا میباشد. به عنوان مطالعه موردی از داده هایسدهای بوستان (گلستان 2)، گلستان و وشمگیر استفاده شده است. نتایج مطالعه حاضر نشان میدهد که الگوریتم ژنتیک روش مناسب برای بهینه سازی بهره برداری از سیستم های چند مخزنیاست. رویه پیشنهاد شده می تواند در موقعیت های مشابه به منظور تعیین سیاست های بهربرداری ازمخازن برای کنترل سیلاب استفاده گردد.

کلیدواژه ها:

سیاستهای بهره برداری ، منحنی فرمان ، مدل بهینه سازی ، مدیریت یکپارچه ، الگوریتم ژنتیک