اصول مبانی مدیریت فرهنگی از دیدگاه نهج البلاغه
محل انتشار: همایش منطقه ای مدیریت فرهنگی در قرآن و سنت
سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 810
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
RCCMQ01_029
تاریخ نمایه سازی: 14 شهریور 1393
چکیده مقاله:
معنای لغوی مدیریت اداره کردناست و مدیر یعنی اداره کننده، که اسم فاعل از مصدر اداره بروزن اقامه می باشد پس مدیر یعنی گرداننده و مدیریت یعنی گرداندن یک دستگاه، اداره، شهر یا . . . ،در جهت هدف خاص خودش; این تعبیری از مدیریت مطل است که قریب الاف با وظایف روابط عمومی است; زیرا قبل از آنکه علوم مدیریت تنظیم شود و شکل بگیرد، روابط عمومی مدتها بازویشخصیتهای تاریخ در اداره امور کشورداری بوده است .در متون اسلامی کلمه مدیر نیامده ولی به کلمه مدبر اشاره شده است: فالمدبرات امرا برخی از مفسران نیز اشاره به مدیریت ملائکه دارند و ملائکه را مدیران جهان مادی معرفی می کنند. البته لازمه مدیریت، تدبیر است زیرا تا کسی تدبیرکننده مدبر نباشد، نمی تواند مدیر باشد
کلیدواژه ها:
رهبری /مدیریت /مدیریت اسلامی/ مدیریت فرهنگی/ نهج البلاغه
نویسندگان
سارا آخوندی
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال