اصول مبانی مدیریت فرهنگی از دیدگاه نهج البلاغه

سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 810

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

RCCMQ01_029

تاریخ نمایه سازی: 14 شهریور 1393

چکیده مقاله:

معنای لغوی مدیریت اداره کردناست و مدیر یعنی اداره کننده، که اسم فاعل از مصدر اداره بروزن اقامه می باشد پس مدیر یعنی گرداننده و مدیریت یعنی گرداندن یک دستگاه، اداره، شهر یا . . . ،در جهت هدف خاص خودش; این تعبیری از مدیریت مطل است که قریب الاف با وظایف روابط عمومی است; زیرا قبل از آنکه علوم مدیریت تنظیم شود و شکل بگیرد، روابط عمومی مدتها بازویشخصیتهای تاریخ در اداره امور کشورداری بوده است .در متون اسلامی کلمه مدیر نیامده ولی به کلمه مدبر اشاره شده است: فالمدبرات امرا برخی از مفسران نیز اشاره به مدیریت ملائکه دارند و ملائکه را مدیران جهان مادی معرفی می کنند. البته لازمه مدیریت، تدبیر است زیرا تا کسی تدبیرکننده مدبر نباشد، نمی تواند مدیر باشد

کلیدواژه ها:

رهبری /مدیریت /مدیریت اسلامی/ مدیریت فرهنگی/ نهج البلاغه

نویسندگان

سارا آخوندی

عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال