کاربرد شاخص های آسایش حرارتی در طراحی مسکن پایدار مطالعه موردی شهر دامغان

شناخت توان آسایش زیست اقلیمی –بیوکلماتیک در معماری از اهمیت ویژه ای برخوردار است.توجه به خصوصیات اقلیمی واثراتی که اقلیم در شکل گیری ساختمانها دارد،از نظر آسایش حرارتی هماهنگی ساختمان،با شرایط اقلیمی موجب صرفه جویی در انرژیشده واز لحاظ زیست محیطی،سالم تر وبهتر است. احساس انسان نسبت به محیط اطرافش از طریق بررسی عوامل اقلیمی مانند رطوبت نسبی-درجه حرارت –یا جریان هواو...ممکنمی باشد.ترکیب ودر کنارهم بودن این عوامل برانسان تاثیر گذاشته وبا آسایش فیزیکی او رابطه دارد. در این پژوهش ،به منظور تعیین بررسی مطلوبیت شرایط آسایش ساختمانهای شهر دامغان براساس شاخصهای زیست اقلیمیانجام شده و هدف آن ،استفاده حداکثر از پتانسیلها ی محیطی در جهت صرفه جویی انرژی وبالا بردن کیفیت آسایشی ساکنین وسالم سازی محیط زیست است. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی است واز حیث نوع تحقیق کاربردی میباشد وشامل دوبخش اقلیمی ومعماری است. در این راستا با استفاده از امار 52 ساله1392-1378 به بررسی عوامل اب وهوایی ،مانند:دما ،رطوبت،بارش،باد پرداخته وبه کمک شاخصهای زیست اقلیمی ،ماهانی واولگی وبا استفاده از نمودار آمبروترومیک آسایش اقلیمی درشهر دامغان تعیین شد.نتایج بدست آمده نشان میدهد که بیشترین میزان ساعات آسایش اقلیمی در ماههای خرداد،اردیبهشت ، شهریوروکمترین در ماههای اسفند، بهمن ،دی، تیر، مرداد متمرکز هستند.

کلیدواژه ها:

اقلیم ومعماری ، ، شاخصهای زیست اقلیمی ، ، دومارتن ، آمبرژه ، اقلیم گرم وخشک ، شهر دامغان