بررسی اثر حذف رنگ زرد از آییننامه ایمنی راههای ایران

جادهها شاهرگ حیاتی اقتصاد هر جامعهای میباشند و علائم جادهها )علائم عمودی و افقی( به عنوان زبان گویای جادهها به حساب میآیند. برای اینکه علائم دارای تعریف مشخصی در سراسر دنیا باشد، به منظور طراحی و ساخت علائم، سعیبر آن شده است که کمتر از حروف استفاده گردد و بیشتر از رنگ و شکل جهت رساندن مفهوم به رانندگان استفاده نمایند .به همین دلیل، شکل ظاهری و رنگ هر علامت، مفهوم خاصی را به رانندگان وسایط نقلیه القاء میکند. یکی از این علائمکه نقش مهمی در هدایت رانندگان در مسیر اصلی خود دارد، خطکشی جادهها میباشد. چند سالی است که استفاده ازرنگ زرد به عنوان خطکشی در جادههای کشور، بسیار محدود شده است. در این مقاله به بررسی نقش رنگ زرد از نظر روانشناسی و همچنین استفاده از آن در سایر آییننامههای بینالمللی پرداخته میشود. با توجه به اینکه شهرداریهای کشور، هنوز از رنگ زرد به عنوان یکی از رنگهای پرکاربرد در خط کشی خیابانها استفاده می کنند ولی مسیرهای برون شهری )زیرنظر وزارت راه( تقریبا از رنگ زرد استفاده نمی کنند و همچنین با توجه به قرارگیری ایران در محورهایترانزیتی بین المللی گوناگون لازم است جهت ایمنی بالای مسافر و کالا، آیین نامه ایران مطابق با سایر آیین نامه هایجهانی باشد تا از خطای رانندگان و ایجاد حادثه جلوگیری شود. این حذف باعث عدم یکنواختی اجرا )شهرداری و وزارت راه( و همچنین عدم مغایرت با برخی از آیین نامه های بین المللی شده است و به دلیل عبور محور های ترانزیت بین المللی از کشور ) شمال جنوب، آلتید، شرق غرب و بزرگراه آسیایی( رانندگان ترانزیت دچار تردید در درک اعلام و عدم شناخت صحیح از مفاهیم علائم خط کشی جاده ها شده که حاصل آن احتمال بروز حوادث و خسارات جبران ناپذیر است.

کلیدواژه ها:

علائم افقی ، خطکشی ، رنگ زرد ، آیین نامه ایمنی ، محور ترانزیت