بررسی اهمیت معماری در ارتقاء اکوتوریسم مطالعه موردی: کوه دماوند

امروزه با گسترده تر شدن علم و صنعت گردشگری زوایای جدید فرا روی مطالعه ی آن قرار گرفته است این گستردگی تا حدی است که تقریبا تمام احتیاجات و نیازهای بشر مورد توجه واقع می شوند از دیدگاه گردشگری معماری دو نقش اصلی را داراست که عبارت اند از از لازمه و جاذبه لازمه در حوزه زیر ساخت های صنعت گردشگری قرار می گیرد در حالی که جاذبه جزیی از جاذبه های فرهنگی بشمار می رود که در آن دسته بندی های متفاوتی به منظور جاذبه های معماری در نظر گرفته شده است محیط های طبیعی و بکر یا حوزه های حفاظت شده محلی مناسب برای اکوتوریسم به شمار می روند دماوند کوهی در شمال ایران که بلند ترین کوه ایران خاورمیانه و بلندترین قله آتشفشانی آسیا در پاره مرکزی رشته کوه البرز در جنوب دریای مازندران و در بخش لاریجان شهرستان امل در استان مازندران قرار دارد دماوند در 62 کیلومتری جنوب غرب آمل و 69کیلومتری شمال شرقی تهران واقع شده است که علی رغم داشتن جاذبه های قوی دیدنی و توریستی طرح شاخص و مناسبی در آن صورت نگرفته است هدف از این پژوهش طراحی مجموعه ای با استانداردهای روز دنیا جهت ارتقاء جذب اکوتوریست به واسطه استفاده از رابطه میان معماری و کوه است حاصل این تحقیق نشان دهنده جذب بیشتر گردشگران و معرفی جاذبه های گردشگری به واسطه ایجاد چنین مجموعه های می باشد

کلیدواژه ها:

معماری-اکوتوریسم-گردشگری-کوه دماوند