عوامل موثر بر ارتقاء سرزندگی در مجتمع های تفریحی - توریستی

فراهم نمودن مکان هایی که برای جوانان و حتی بزرگترها جذاب باشد، به گونه ای که افراد تمایل به گذراندن زمان در آن فضاها داشته باشند و حتی تشویق به کار و ایجاد درآمد شوند ، از جمله راهکارهای ارتقاء بهره وری مکان و زمان می باشد؛ همچنین با توجه به رشد روزافزون گردشگری و گسترش صنعت توریسم در کشور، ایجاد فضاهایی برای پاسخگویی به این منظور و همچنین ایجاد مکان هایی سالم برای گذراندن اوقات فراغت بیش ازپیش مورد توجه قرارگرفته است. لذا پرداختن به موضوع تفریح و برنامه ریزی برای پر کردن اوقات استراحت شهروندان امری ضروری است. در این راستا هدف پژوهش حاضر، بررسی و استخراج عوامل اصلی موثربر ارتقاء سرزندگی در مجتمع های تفریحی - توریستی میباشد به گونه ای که صرفا خود آن مکان محلی برای گذران اوقات فراغت ساکنین شهرها و افرادی که در جستجوی آن هستند و تمایل به سفرهای کوتاه در محیطی به دور از هیاهوی شهرها دارند، بعنوان هدف و مقصد باشد. چه بسا بی توجهی به امر اوقات فراغت و تفریح در دراز مدت آثار سوء اجتماعی در ابعاد خانواده ها و جوامع خواهد داشت. این در حالیست که در نظر گرفتن فضاهای تفریحی مناسب موجب برقراری پیوند قوی تر افراد خانواده و افزایش بازده افراد در زندگی و محیط کار افراد میشود. بنا بر این شناخت مباحث مرتبط با فضاهای عمومی سرزنده و به دست آوردن عوامل سرزندگی از اهمیت به سزایی برخوردار است. نتایج این پژوهش نشان میدهد که مجتمع های تفریحی - توریستی بستر و مامنی برای برقراری روابط عمیق اجتماعی هستند در این بستر، تجربه های فرهنگی و اجتماعی بسیاری برای افراد وجود دارد. در این مجموعه ها فعالیت اصناف، همگانی بودن، دیدارگاه بودن و ... به عنوان مولفه های تاثیرگذار بر روابط اجتماعی شناسایی شده اند که منجربه حضور مردم در فضا، لذت بردن و تامین آسایش روانی و تبادلات و ارتباطات فرهنگی و اقتصادی میشود؛ از سوی دیگر میتواند زمینه ساز محیطی برای ارتقاء تعاملات اجتماعی، برقراری نشاط و پویایی اجتماعی و رشد اجتماعی شهر باشد

کلیدواژه ها:

اوقات فراغت ، مجتمع های تفریحی - توریستی ، سرزندگی ، اصول اجتماعی ، طراحی معماری