بکارگیری تکنیک تعاملی با راهحلهای مجازی برای مسیریابی در آندوسکوپی

سیستم واقعیتمجازی محیط واقعی را در تعامل با محیط ساخته دست بشر قرار میدهد و بدین ترتیب افقهای ناپیدایی راپیشروی انسان قرن حاضر گشودهاست. تلاشها به سمتی میرود که مهندسان در تعامل بیشتر با پزشکان خصوصاً جراحانباشند و در زمینه مجازیسازی خواستههای آنها را بررسی و مدلسازی کنند، از طرفی برای یک مدل خوب از دستگاه گوارش به یک مجازیسازی خوب نیاز است. تقریباً یک دهه از پیدایش روشهای آندوسکوپی مجازی میگذرد، علت ظهور این روشها رامیتوان درمشکلات روشهای پیشین مانند، مشاهده ارگانهای توخالی بدن انسان، تشخیص زودهنگام سرطان، ناخوشایندیوارد کردن یک جسم آندوسکوپ در داخل ارگانهای بدن و از همه مهمتر آموزش و تمرین پزشکان مبتدی پیدا نمود. عدم وجود یک مدل سهبعدی با کیفیت خوب از دستگاه گوارش و همچنین یک ابزار تعاملی، مسیریابی ارگانهای داخلی بدن را بامشکلات جدی روبرو مینماید. این مقاله به ارائه رویکردی برای پاسخگویی به این چالش آندوسکوپی خواهد پرداخت. سپس بهذکر، ساختار موج آینده یعنی توسعه سیستمهای مجازی، موسوم به واقعیت مجازی و تکنیک تعاملی پرداخته میشود. درنهایت بهمعرفی الگوریتم پیشنهادی برای محاسبه مسیریابی خودکار جهت حرکت داخل ارگانهای بدن و پیمایش از طریقدستگاه گوارش بهمنظور ارتقا نمایش، که دربردارنده موضوع اصلی این مقاله میباشد پرداخته میشود. راهحل پیشنهادی از طریق بررسی مطالعات موردی و تحلیل رویکردهای دیگر ارزیابی گردیدهاست، نتایج منطبق براهداف واقعیتمجازی در آندوسکوپی میباشد.

کلیدواژه ها:

آندوسکوپی مجازی ، پارامترسازی ، مسیرمرکزی ، سگمنتکردن ، بازیابی ، منحنی.Navigation ، B-Spline