بررسی نقشمیزان بارندگی در ایجاد لغزشو رانشدر حاشیه جادههای جنگلی(مطالعه موردی؛ حوزه تجن جنگل صنایع چوب و کاغذ)

خطرات ناشی از حوادث و بلایایی طبیعی در کشورهای دنیا روزبه روز در حال افزایشاند، در نتیجه ارایه برنامه مناسب دولتها و بکارگیری روشهای مناسب مدیریتی و پیشگیرانه برای کاهش تلفات انسانی و خسارت مالی در هنگام وقوع چنین حوادثی ضروری است. در مطالعه حاضر سعی شده است که یکی از عوامل موثر در وقوع پدیده لغزش یعنی حجم بارش در حوزه تجن از جنگل های صنایع چوب و کاغذ مازندران مورد بررسی قرار گیرد. حوزه تجن دارای 6 سری تحت پوشش طرح جنگلداری به نامهای پهنه کلا ، ارزفون ، آق مشهد ، امره 1 و امره 2 و واستون به مساحت های به ترتیب 1470 ،1131 ،1115، 1113 ،2268 و 1297 هکتار می باشد. میزان بارندگی سالهای 1380 تا 1385 نشان می دهد که به ترتیب در سالهای مربوطه برابر 769 ،1001 ،791 ،714 ،684 و 591 میلی متر در سال بارش وجود داشته است. نتایج حاصل از بررسی نشان داد که در سال 1383 بیشترین بارندگی و بیشترین لغزش در حوزه تجن در قطعاتی از درون توده جنگلی و حاشیه جاده های جنگلی اتفاق افتاده است. سطح لغزش یافته از کل مساحت سری در سال 1383 برابر 3/21 هکتار بر آورد شده است که در مدت زمان یکسال تخریب عرصه را باعث گردیده و به عدم استقرار گونه های درختی و افزایش هزینه نگهداری راه های جنگلی منجر شده است

کلیدواژه ها:

راه جنگلی ، لغزش ، بلایایی طبیعی ، جنگلهای صنایع چوب و کاغذ مازندران